ξεκαμπίζω

(I)

1. βγαίνω από στενό πέρασμα ή από δάσος σε ανοιχτή πεδιάδα

2. φεύγω, απομακρύνομαι

3. μτφ. βγαίνω από αδιέξοδο, αποφεύγω μια δύσκολη κατάσταση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ξ(ε)-* + κάμπος].

————————

(II)

μιλώ κάνοντας πολύ θόρυβο, κραυγάζω.